Na stosie płoną ostentacyjne wspomnienia,
Mego, a jakze zdeprawowanego istnienia.
Władze przyszły zakuc mnie w kajdany
I tak niczym bezdomny z ulicy zabrany.

Opluta, brudna, pobita i zhańbiona,
Rytuał inkwizycji zaraz sie tutaj dokona.
Przywiązana do słupa nad paleniskiem,
Pozegnam swiat wraz z jego wyzyskiem.

W myśl dziedzictwa indoeuropejskiego,
Dokona sie zmazanie nazwiaska rodowego.
Na stosie z drewna otulona jadowitym czadem,
Zanim zachłysne sie na wieki tym jadem,

Opowiem niczym filozof Giordano Bruno
Swoją teorie jak mi obraz zycia runął.
Za jego Genesis i moje uczunki żelazne,
Spalone zostana mysli i uczucia kazde.