google.com, pub-3725043939020698, DIRECT, f08c47fec0942fa0 Gmach parlamentu Rzeszy w Berlinie. - Memories that remain ...

Budowa "Reichstag" została zakończona w 1894 roku po niemieckiej jedności narodowej i ustanowienia Rzeszy Niemieckiej w ...

Gmach parlamentu Rzeszy w Berlinie.

/
2 Comments
Budowa "Reichstag" została zakończona w 1894 roku po niemieckiej jedności narodowej i ustanowienia Rzeszy Niemieckiej w 1871 roku. Ten neorenesansowy budynek został zbudowany w latach 1884–1894 według projektu Paula Wallota. Po zjednoczenie Niemiec w dniu 3 października 1990 roku Bundestag (niemiecki parlament federalny) zdecydował aby rok później  Reichstag uznano za siedzibę Parlamentu w Berlinie. 

Gmach parlamentu Rzeszy w Berlinie

Budynek Reichstagu był zaprojektowany, by spełniać funkcje parlamentu. W centralnej części gmachu znajdowała się sala plenarna dla 397 parlamentarzystów.


Poza salami obrad dla Reichstagu, a obecnie Bundestagu, w gmachu urządzono czytelnię, liczne sale rozmów, salę wypoczynkową, garderoby, przebieralnie. Budynek mieścił również bibliotekę zawierającą ponad 90 tysięcy woluminów, która rozrosła się do 320 tys. (stan przy rozwiązaniu biblioteki). Archiwum Reichstagu wkrótce liczyło około miliona pism, które przesyłano do czytelni przy pomocy systemu wind pneumatycznych. Ponadto budynek posiadał własną elektrownię, która zapewniała stały dopływ prądu, system regulacji ogrzewania, elektryczną wentylację, okna o podwójnych szybach, sieć telefoniczną, toalety.


Rijksdaggebouw.

Jedynym mankamentem okazał się brak wystarczającej liczby gabinetów do pracy dla parlamentarzystów. Na tle innych europejskich parlamentów, nowy Reichstag o powierzchni 138×96 m, był relatywnie mały. Kolejne przebudowy nie przyczyniły się do rozwiązania tego problemu.

Reichstag building.

Większość pomieszczeń była wyłożona drewnianą boazerią, przeważało drewno dębowe, sosnowe oraz gatunki orientalne. Za drewnem przemawiały względy akustyczne oraz stylistyczne. Wallot zaprojektował wnętrza oraz wyposażenie w stylu niemieckiego renesansu z XVI–XVII w. Drewniane boazerie oraz drewniane dekoracje (rozety nad drzwiami, obeliski, poskręcane kolumny, girlandy oraz figury alegoryczne) należały do koniecznych detali reprezentacyjnych budowli państwowych doby renesansu. 




Tego typu zdobnictwo uważane było za typowe niemieckie i w zamyśle architekta miało kontrastować z bardziej międzynarodowym stylem neorenesansowym charakteryzującym architekturę zewnętrzną. 



You may also like

2 komentarze:

  1. trzeba przyznać, że pocztówka przedstawia naprawdę ciekawe ujęcie :)

    OdpowiedzUsuń

W statystykach komentarzy mam ponad 400 stron spamu , fajnie ,że mnie odwiedzacie, ale jeszcze milej gdy bedziecie pisac na temat :)
Za każdy wartościowy komentarz dziękuje z całego serducha, to mobilizuje ! :)