Potężny ośrodek przemysłowy, siedziba tzw. Wielkiej Trójki, czyli Chryslera, Forda i General Motors, w ciągu pół wieku stracił 65 procent ludności: liczba mieszkańców spadła z 2 milionów do 700 tysięcy. 80 tys. budynków straszy pustką, policja przyjeżdża najwcześniej po godzinie od wezwania, blisko połowa latarni się nie pali.

Przez ostatnie pięć lat miasto wydawało rocznie 100 milionów dolarów więcej, niż wynosiły przychody z podatków. Ale to nic w porównaniu z zobowiązaniami długoterminowymi. Fundusze emerytalne strażaków, policjantów oraz innych pracowników budżetówki obciążone są długiem w wysokości 3,5 miliarda dolarów, fundusze opieki zdrowotnej zalegają 6 miliardów, bo władze nie potrafiły wynegocjować ze związkami obniżki świadczeń.

Mieszkańcy Detroit starzeją się i biednieją, zatem wydatki na opiekę społeczną będą rosły. Dlatego bankructwo było najsensowniejszym rozwiązaniem. Emerytury oraz inne świadczenia zostaną odgórnie ograniczone, posiadacze miejskich obligacji będą musieli pogodzić się ze stratami. Władze zastanawiają się nad wyprzedażą miejskich parków oraz jednej z najbardziej prestiżowych kolekcji sztuki na świecie – Detroit Institute of Art (DIA), która posiada ponad 60 tysięcy eksponatów, w tym arcydzieła Michała Anioła, Tycjana, Rembrandta, Rubensa, Bruegla, a także francuskich postimpresjonistów, jak Degas, Cézanne i Seurat.

Przemysłowy charakter miasta wpływał na kulturę na wiele innych sposobów. Najważniejszą lokalną firmą płytową stało się Motown (skrót od Motor Town). Pod czujnym okiem jej legendarnego założyciela Berry’ego Gordy’ego pierwsze kroki stawiali: Diana Ross & The Supremes, Stevie Wonder, The Jackson 5, Marvin Gaye. Status złotych lub platynowych płyt uzyskało trzy czwarte krążków wydanych przez Motown między 1961 a 1971 rokiem. Prawie wszystkich artystów Gordy wyszukał w getcie Detroit. A wzorem dla producenta był… Henry Ford. Motown miało być „fabryką przebojów”. Kolejne hity produkowano tu niczym na taśmie produkcyjnej.

Po latach Detroit stało się ważnym miejscem także w historii muzyki elektronicznej (to tu narodziło się techno, zainspirowane przemysłowymi dźwiękami otoczenia) i hip-hopu. W 2002 roku wielką karierę zrobił film „Ósma mila” z Eminemem w roli głównej, pokazujący postindustrialną pustynię, rzesze bezrobotnych, uliczne strzelaniny oraz dilerów na każdym rogu. Akcję osadzono w strefie wyznaczonej przez 8. Mile Road, która oddziela białe przedmieścia na północy od czarnego getta. Już wtedy było wiadomo, że w Detroit dzieje się źle.

Źródło Informacji.