Obóz koncentracyjny w Vught oficjalnie nazywano - KL Herzogenbosch Konzentrationslager - obóz koncentracyjny 's-Hertogenbosch.
Budowa rozpoczęła się w 1942r. A pierwsi więźniowie przybyli do obozu w dniu 13 stycznia 1943 roku. Pochodzili oni z obozu koncentracyjnego w Amersfoort. ...obóz w Vught nie był wtedy jeszcze do końca gotowy.

Pierwszym komendantem obozu był SS-Untersturmführer Karl Chmielewski. Ten Oficer SS znany był już ze swego okrucieństwa z obozu koncentracyjnego w Gusen. Był on bardzo niekompetentnym komendantem. Świadczą o tym spore braki w zaopatrywaniu obozu w żywność,
co pociągnęło za sobą głód, oraz śmierć wielu więźniów.
W październiku 1943 roku, Karl Chmielewski został odwołany, oraz zastąpiony przez nowego komendanta; SS-Hauptsturmführer'a - Adama Grünewalda.


Grünewald był odpowiedzialny za słynny dramat bunkra;
-zamknął siedemdziesiąt cztery kobiety do pokoju "komórki" o powierzchni zaledwie dziewięciu metrów kwadratowych na ponad czternaście godzin. Dziesięć kobiet zmarło.
Z tego powodu został zdegradowany przez Himmlera do stopnia szeregowca i odesłany do Węgier.
W lutym 1944 r. Do Vught przybył nowy komendant - oficer SS, SS-Untersturmführer - Hans Hüttig.
Hüttig był odpowiedzialny za co najmniej 329 egzekucji, które zostały wykonane w obozie w Vught od lipca do września 1944 roku. Stało się to tuż przed wyzwoleniem obozu przez wojska alianckie.

Pierwotnie obóz w Vught został podzielony na dwie części;
Sekcja obozu przejściowego - JDL (Judendurchgangslager) - dla żydowskich więźniów
czekających na transport do Polski. Transporty te były przeprowadzone w dwóch etapach;
Pierwszy z nich to przeniesienie z Vught do Westerbork. Następnie, z Westerbork do obozu zagłady Auschwitz / Birkenau lub Sobiborze. Około dwanaście tysięcy Żydów, w tym dwa tysiące dzieci w wieku poniżej szesnastego roku życia, przetransportowano z Vught poprzez Westerbork, do obozów zagłady w Polsce, Birkenau lub Sobiborze.
Najgorszy ze wszystkich transportów był transport 1266 dzieci, które opuściły Vught 5 czerwca 1943. Ostatecznym przeznaczeniem tego transportu był obóz zagłady w Sobiborze, gdzie zostały natychmiast zgładzone.

Druga część obozu w Vught to Schutzhaftlager - obóz "klasyczny".
W tej sekcji więziono Holenderskich, a także Belgijskich więźniów politycznych, zarówno mężczyzn jak i kobiety. W przeciwieństwie do obozów w Westerbork i Ommen, strażnicy w Vught to niemal wyłącznie żołnierze jednostek SS, w tym również kobiet z SS, na czele z Oberaufseherin Margarete Gallina.
Racja żywnościowa w obozie praktycznie nie istniała – składała się z ciepłej wody z dodatkiem marchwi lub kapusty unoszących się na powierzchni. SS-mani torturowali więźniów z niesamowitym okrucieństwem często bijąc ich na śmierć.
SS-mani często używali psów do ataku na więźniów. Kilku byłych więźniów złożyło zeznania, jak w wyniku ataków psów doświadczyli straszliwych ran, w tym również bardzo dotkliwych ran genitaliów.
Każdy z więźniów nosił kolorowy trójkąt na swoim ubraniu. Żydzi nosili żółty trójkąt, więźniowie polityczni i z ruchu oporu – czerwony. Zielony był dla "przestępców", różowy dla homoseksualistów. Dla Romów - brązowy trójkąt.
W sumie, ponad 31.000 więźniów przebywało stale lub czasowo na terenie obozu w okresie od stycznia 1943 r. do września 1944.

Obóz był rozbudowywany – w maju i w sierpniu 1943 r. zostały dobudowane kolejne dwie części obozu;
W maju - FKL (Frauenkonzentrationslager) obóz koncentracyjny przeznaczony dla kobiet.
W sierpniu PDL (Polizeiliches Durchgangslager), policyjny obóz przejściowy.
Obóz posiadał 11 podobozów w całej Holandii. Były to przede wszystkim obozy pracy (Arbeitslager) oraz obozy tranzytowe dla Żydów.
Obóz koncentracyjny w Vught był największym tego typu obozem w czasie 2wś na terenie okupowanej Europy północno – zachodniej.
Obóz odgrywał także ważną rolę w niemieckim przemyśle wojennym. Na jego terenie znajdowała się specjalnie wydzielona część obozu pracy - fabryki Philips - gdzie więźniowie produkowali latarki i radia.

Obóz miał również własną szubienicę i krematorium.
747 więźniów, głównie Żydów, zginęło w Vught między 1943 i 1944. We wrześniu 1943 roku, szubienice te były wykorzystane do egzekucji dwudziestu więźniów belgijskich. Liczba egzekucji wzrosła dramatycznie gdy wojna dobiegała końca. W samym tylko wrześniu 117 więźniów rozstrzelano na strzelnicy poza obozem.

Na początku września 1944 wiadomo już było że wojna wkrótce się skończy. W dniu 4 września BBC nadało wiadomość, że Amerykanie weszli do Limburg. Wieczorem nadano nawet wiadomość, że siły alianckie są już na obrzeżach Bredy. Doprowadziło to do chaotycznego odwrotu niemieckich nacjonalistów oraz kolaborujących obywateli niderlandzkich uciekających masowo do północno-wschodniej Holandii a nawet do Niemiec. Zjawisko to stało się znane jako Dolle Dinsdag - Chaotyczny wtorek.
Dowództwo obozu w Vught, znając skalę swoich zbrodni w obozie nie chciało czekać na zbliżających się aliantów. Obóz został opuszczony w pośpiechu.
6 września, ostatnich 600 więźniów politycznych (kobiet i mężczyzn) deportowano pośpiesznie do Niemiec. Kobiety trafiły do Ravensbrück, mężczyźni z kolei do Sachsenhausen.
Konzentrationslager Herzogenbusch - Obóz koncentracyjny Vught oficjalnie przestał istnieć 14 września 1944.

Nawet nie jestem sobie wstanie wyobrazić takiego okrucieństwa .... :(