Choć o samym Dublinie pisałam już niejednokrotnie, to jest to dla mnie temat rzeka. Tym bardziej teraz, gdy już od ponad 7 lat, nie mieszkam w wiecznie zielonej Irlandii. Jak wiadomo "wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma". Nie oznacza to wcale, że źle mi w miejscu, w którym jestem teraz, tylko, że z większym sentymentem wracam myślami do przecudownego Dublina. 

Aż czuję unoszącą się atmosferę na Temple Bar, gdy tylko pomyślę o tym miejscu. Do tej pory uwielbiam irlandzką muzykę i bez skrupułów faworyzuje wszelkich irlandzkich aktorów w jakimś przypadkowym filmie. Tak mi pewnie już zostanie. 

Na szczęście, razem z mężem, mamy pakt - pakt, w którym obiecaliśmy sobie, że co 5 lat będziemy odwiedzać Dublin. W końcu to miejsce, w którym spotkaliśmy się po raz pierwszy i od tametgo czasu wciąż jesteśmy razem. Oboje mamy co wspominać i oboje uwielbiam klimat irlandzkiego świata.