Jakież musiało być zdumienie hiszpańskiego oddziału pod przywództwem Hernando de Alvarado, który wkraczając tutaj w roku 1540 spodziewał się odnaleźć jedno ze złotych mitycznych miast Cibola, a zamiast tego trafił do skromnego puebla zbudowanego z suszonej cegły. Mieszkańcy mieli do zaoferowania jedynie drobne ozdoby z turkusów i zwierzęcych kości i wiedli spokojne życie od ponad pół tysiąca lat…

Jadąc od strony północnej trasą nr”64″ z zachodu na wschód najpierw mijamy zjazd do narciarskiego “królestwa” Taos Ski Valley i w chwilę później tradycyjnie zaliczając kolejne dwa najbliższe czerwone światła na skrzyżowaniu, odbijamy wreszcie w niepozorną Camino del Pueblo.

Po niespełna dwóch kilometrach zupełnie niezłej drogi, przed nami w lekko złocistych kolorach wczesnego popołudnia ukazuje się perła Światowego Dziedzictwa UNESCO – tysiącletnie Taos Pueblo.

Mieszkańcy, w liczbie około 1900 osób, do dziś żyją tutaj bez kanalizacji, elektryczności i w niewielkim stopniu zmienili filozofię swojego życia przez ostatnie …tysiąc lat. Dziś samo pueblo jest częściowo udostępnione do zwiedzania lecz bywa z powodów, ważnych rzecz jasna dla życia plemienia, jak święta czy pogrzeby zamykana i niedostępna z zewnątrz.