Wojna Zimowa

Przed I Wojną Światową Finlandia była częścią Rosji. Kiedy wybuchła bolszewicka rewolucja, Finowie ogłosili niepodległość. Po powstaniu ZSRR i ustabilizowaniu się sytuacji w tym kraju, Finlandia znalazła się w trudnym położeniu. Sowieci nie pogodzili się z jej utratą. Ponadto granica między tymi państwami biegła blisko Leningradu, ważnego ośrodka gospodarczego ZSRR.

Kiedy w sierpniu 1939 r. podpisano Pakt Ribbentrop-Mołotow, a Finlandia znalazła się w radzieckiej strefie wpływów, stało się jasne, że atak Armii Czerwonej na północnego sąsiada jest kwestią czasu. 12 października rząd Finlandii otrzymał ultimatum od Stalina, który żądał m. in. przesunięcia granicy o 25 km na północ. Finowie odmówili. Stalin rozkazał rozpocząć inwazję.

30 listopada 1939 r. ponad 600.000 żołnierzy Armii Czerwonej przekroczyło granicę z Finlandią. Wspierało ich ok. 6.600 czołgów, 4.000 samolotów oraz Flota Bałtycka. Finowie rzucili do obrony ok. 200.000 słabiej wyposażonych od Rosjan żołnierzy. 

Finowie umocnili się na Lini Mannerheima, czyli na pasie umocnień na przesmyku Karelskim. Część sił wysłali również na północ. Pierwsze ataki Armia Czerwona przypuściła w Kareli, jednak nie udało im się przełamać obrony. Odnosili tymczasem sukcesy na północy, gdzie wdarli się na terytorium Finlandii. Finom udało się jednak skontratakować i odepchnąć Sowietów.

Straty Rosjan były ogromne. Ich armię dziesiątkowali strzelcy wyborowi oraz ukryte stanowiska karabinów maszynowych. Finowie świetnie się maskowali, gdyż nosili białe mundury. Do szybkiego poruszania się używali nart. Natomiast Rosjanie ubrani byli w zielone mundury, dobrze widoczne na zasypanym śniegiem terenie. Żołnierze Armii Czerwonej nie byli odporni na surowy, zimowy klimat, w przeciwieństwie do przyzwyczajonych doń Finów. Ponadto, na skuteczność Sowietów negatywnie wpłynęła czystka w armii przeprowadzona przez Stalina w latach 30.

Pod koniec zimy Finom zaczęło brakować amunicji. Tymczasem Rosjanie atakowali coraz zacieklej. W końcu Linia Mannerheima została przełamana. Zmusiło to rząd Finlandii do podpisania traktatu pokojowego 13 marca 1940 r. Związek Radziecki zagarnął ponad 10% fińskiego terytorium, a granica została odsunięta na północ od Leningradu.

Wojna Zimowa była kompromitacją Armii Czerwonej, która straciła aż 128.000 żołnierzy, a 260.000 zostało rannych. Ponadto zniszczonych zostało ok. 2.200 czołgów oraz ok. 600 samolotów. Z kolei straty Finlandii to 24.000 zabitych i ok. 44.000 rannych. Był to sygnał dla Hitlera, że Związek Radziecki, mimo liczebności swej armii, jest słaby i należy przygotować plan ataku na wschodniego sąsiada.