Kiedy Alicja była małą dziewczynką, pobiegła za Białym Królikiem, wpadła do jego nory i niespodziewanie znalazła się w fantastycznym i nieco dziwacznym świecie, gdzie żyją bajkowe stwory, mówiące zwierzęta i śpiewające kwiaty, a mieszkańcy obchodzą nie-urodziny. Ja również chciałabym spotkać takiego białego królika i znaleźć się w krainie uśmiechu i spełnień niemożliwości. Z perspektywy dorosłego czlowieka takie aluzje związane z powyższym nie świadczą o niczym dobrym, a nawet o niesprawności naszego umysłu - aczkolwiek, czy nie możemy marzyć ? Marzenia nawet stania sie Alicją z Krainy Czarów są piekne i bogate w wyobrażnie, świat radości i beztroskiego życia. Marzenia to nasz najskrytszy skarb.