Edward Jaworski, ur. 18.V.1920r. w Trzebini. Karierę Lotniczą rozpoczął w 1935r., wstepując do Harcerskiego Oddziału Szybowcowego. Do wojska zgłosił się na ochotnika. Był słuchaczem Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. Do wybuchu wojny opanował pilotaż PWS-10 i P.7. We wrześniu 1939r.przedostał się przez Rumunię do Francji, następnie do Anglii, gdzie w 6.XI.1940r. trafił do szkoły pilotażu początkowego 15 EFTS w Carlisle. Po przeszkoleniu w wielu różnych jednostkach lotniczych, rozpoczął służbę w polskim 315 Dywizjonie Myśliwskim "Dęblińskim". Jako pilot latał głównie nad Francją w samolotach typu Spitfire. Po wykonaniu 124 lotów bojowych Jaworski przeniesiony został na odpoczynek do 58 OTU w Grangemouth na stanowisko instruktora pilotażu myśliwskiego. Do służby bojowej powrócił z dniem 1 marca 1944 r. - przydzielony został do 317 Dywizjonu "Wileńskiego". Wraz z dywizjonem brał udział w lotniczym wsparciu lądowania w Normandii oraz bitwy pod Falaise. 

Edward Jaworski zakończył swą służbę w Polskich Siłach Powietrznych w stopniu polskim kapitana i angielskim Flight Lieutenanta. Za zasługi wojenne odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari (nr 11056), trzykrotnie Krzyżem Walecznych oraz angielskim Distinguished Flying Cross. Na wojnie wykonał 200 lotów bojowych i 43 loty operacyjne, co w skali polskiego lotnictwa jest bardzo dużą liczbą.

29 maja 1973 r. podczas lotu sanitarnego na "Morawie" z Gdańska do Zielonej Góry awarii uległ silnik samolotu. Jaworski zmuszony był lądować przymusowo na wznoszącym się polu uprawnym. Samolot po przyziemieniu zderzył się z wałem kiszonki, który wyłonił się niespodzianie zza górki, obrócił się o 180 stopni i stanął w płomieniach. W dramatycznej sytuacji pilot zdołał wyciągnąć z wraku wszystkich pasażerów, z których niestety jedna osoba po przewiezieniu do szpitala zmarła. Za ten wybitny czyn został odznaczony Medalem za Ofiarność i Odwagę. W 1976 r. przeszkolił się także na śmigłowcach Mi-2. 31 maja 1981 r., po 44 latach spędzonych za sterami samolotu (z 8-letnią przerwą w okresie stalinowskim), przeszedł na emeryturę. Za długoletnią służbę w lotnictwie sanitarnym odznaczony został Krzyżem Oficerskim i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi, wspomnianym wcześniej Medalem za Ofiarność i Odwagę oraz Brązowym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju.