REMBRANDT VAN RIJN- holenderski malarz, rysownik i grafik. Urodził się 15 lipca 1606 roku w Leyden, a zmarł 4 października 1669 roku w Amsterdamie. Syn młynarza Harmena Gerritszoona oraz Neeltge Willemsdochter van Zuitbroeck. Miał ośmioro rodzeństwa.

Był niegdyś cenionym artystą w mieście, które go wielbiło-bogatym Amsterdamie. Jego obraz miał zdobić ścianę amsterdamskiego ratusza. Jednak zapadła decyzja, aby go zdjąć. Miał nadzieję, że być może jeżeli go przytnie ktoś zechce kupić przynajmniej fragment obrazu. Dzieło poszło pod nóż. Tym sposobem Rembrandt został ukarany za nie dotrzymanie kroku współczesnym gustom. Jednak ulepszanie i piękno go nudziły. W zamian za to pokazuje ciało i krew nas samych. Tworzy sztukę, która mówi prawdę o ludzkiej kondycji. To przynosi mu wieczną chwałę, ale staje się jednocześnie największą zmorą.

Rembrandt był jednym z najbardziej wziętych malarzy w Holandii. Jego obrazy wisiały w domach bogaczy i najbardziej wpływowych ludzi świata. Późniejsza izolacja Rembrandta z łask mecenasów jest tym dziwniejsza, że w latach prosperity najlepiej rozumiał, czego pragnęło pierwsze pokolenie amsterdamskiej finansjery. A pragnęli dwóch sprzecznych rzeczy. Z jednej strony portrety miały pokazywać , że są bogaczami, a z drugiej, że są zwykłymi ludźmi, którzy wiedzą, że bogactwo nie jest wieczne. Obrazy miały ich eksponować, ale bez zbytniego przechwalania. Rembrandt pokazywał ich jako bogaczy, ale skromnie, dlatego tak do niego lgnęli. Nie tylko kupcy, ale też elita towarzyska, np. rodzina Tripp. Trudno było być zamożniejszym niż Trippowie, którzy byli posiadaczami imperium stali, miedzi i broni. Ochoczo angażowali się w niekończącą się wojnę Hiszpanią. Eliasz Tripp – głowa dynastii uważał się za filar społeczności protestanckiej. Kiedy Rembrandt został najęty do namalowania jego córki na wydaniu- Marii Tripp wiedział, że bogactwo musi być pokazane subtelnie. Zamożność widać było w szczegółach. Rembrandt zdawał się doskonale współpracować z finansjerą. Rozumiał czego pragnął, bo chciał tego samego.

Rembrandt, twórca Straży nocnej oraz portretów najbogatszych kupców Amsterdamu dokonał rzeczy niemożliwej: przedstawił świat kupców i pieniędzy z heroizmem i dramatyzmem, nadając mu cechy szlachetności. Mimo swych osiągnięć artysta pozostał niedoceniony. 10 lat później był bankrutem, niemodnym malarzem, zbyt surowym, brutalnym i szorstki na czasy, w których ceniło się upiększanie. I wtedy pojawiła się szansa powrotu na rynek. Malarz otrzymał zlecenie na wykonanie obrazu, który miał ozdobić sale amsterdamskiego ratusza. Jednak zamiast oczekiwanego, okazałego, pełnego splendoru i podniosłości dzieła powstaje dzieło surowe w formie i ciężkie w odbiorze, chyba najmocniejszy obraz w historii, jedno z największych arcydzieł epoki. 

Więcej o wybitnej twórczości malarza znajdziecie na wiedzaiedukacja.eu