Monroe Marilyn, właściwie Norma Jane Baker albo Mortenson (1926–1962), amerykańska aktorka filmowa. W latach 50. uchodziła za symbol urody i seksu. Jedna z legend kina. Zarówno jej role, jak i życie prywatne wzbudzały wielkie zainteresowanie wśród wielbicieli. Do dzisiaj uważana za jedną z piękniejszych aktorek świata. Twórcy eksponowali przede wszystkim jej urodę, Monroe natomiast marzyła o docenieniu jej talentu (uczęszczała na kursy do Actors Studio L. Strassberga i E. Kazana). Na ekranie najczęściej kreowała role słodkich blondynek marzących o znalezieniu szczęścia u boku mężczyzny. Wizerunek ekranowy kłócił się z prawdziwymi aspiracjami aktorki. Jej kariera filmowa ściśle wiąże się z życiem prywatnym, w wielu rolach można odnaleźć klimat dramatycznych przeżyć Monroe.

Na ekranie pojawiła się w 1947 w epizodycznych rolach. Zwróciła na siebie uwagę w filmach Asfaltowa dżungla (1950, reż. J. Huston) i Wszystko o Ewie (1950, reż. J.L. Mankiewicz). Występowała głównie w komediach muzycznych: Mężczyźni wolą blondynki (1953, reż. H. Hawks), Słomiany wdowiec (1955, reż. B. Wilder, nominacja do nagrody BAFTA), Przystanek autobusowy (1956, reż. J. Logan), Pół żartem, pół serio (1959, reż. B. Wilder, Złoty Glob), Pokochajmy się (1960, reż. G. Cukor) i in.


Zagrała w kilku dramatach: Niagara (1953, reż. H. Hathaway), Skłóceni z życiem (1961, reż. J. Huston) oraz wystąpiła u boku L. Oliviera (również reżyser) w komedii Książę i aktoreczka (1957, nominacja do nagrody BAFTa). Nie ukończyła filmu Something's Got to Give (1962). Zmarła w nie wyjaśnionych do końca okolicznościach, według oficjalnych informacji przedawkowała środki nasenne.

1954 i 1962 uhonorowana Złotym Globem dla najpopularniejszej aktorki.

[Źródło wiedzy - onet.pl ]