Londyn założyli Rzymianie. Początkowo określano go mianem Londinium. Miasto bardzo szybko się rozwijało - najprawdopodobniej ok. 50 tys. mieszkańców zamieszkiwało je pod koniec I wieku. Z kolei w II stuleciu miasto otoczono trzykilometrowymi murami. Obecnie w ich obrębie znajduje się City of London, czyli historyczna kolebka miasta. Co ciekawe, w tych granicach miasto pozostawało przez kolejnych 1300 lat. Rozwój nastąpił wraz z objęciem władzy przez dynastię Tudorów.

Kiedy Rzymianie opuścili miasto, w niedługim czasie doszło do najazdów Anglów i Sasów. Tym samym Londyn utracił wiele na swoim dotychczasowym znaczeniu. Status stolicy przywrócił mu dopiero Edward Wyznawca w połowie XI wieku. To właśnie temu władcy przypisuje się powstanie Opactwa Westminsterskiego, miejsca koronacji monarchów, oraz Pałacu Westminsterskiego, w którym przez 400 kolejnych lat rezydowali władcy Anglii.

W połowie XVIII wieku Zjednoczone Królestwo opanowała rewolucja przemysłowa. Londyn niemal od razu zaczął się wybijać pod tym względem na tle innych miast. Stał się największym ośrodkiem handlowym i przemysłowym; w dodatku był też najludniejszym miastem na świecie. Swoje siedziby zaczęły tu mieć kolejne banki, organizacje finansowe, instytucje państwowe. Zaczęto nawet budować doki, które były niezbędne do prowadzenia wymiany handlowej z terytoriami zamorskimi. W tym samym czasie, po drugiej stronie miasta, budowano rozległe rezydencje i eleganckie dzielnice mieszkaniowe. Powstawały teatry, opery, filharmonie oraz sklepy.