Przylądek Rozewie to północny skrawek Kępy Swarzewskiej, najdalej na północ wysunięty punkt Polski
  Wzniesienie to interesowało człowieka od najdawniejszych czasów.
  Najpierw mieszkańców osad z okresu neolitu, później łowców i rolników,
  aż do wczesnego średniowiecza. Wówczas zaczęły się tu rozwijać tradycje
  palenia ognisk ostrzegawczych na użytek rybaków i kupców płynących
  do Gdańska. Do dnia dzisiejszego okolice Rozewia są obszarem ważnym
  pod względem strategicznym. W przeszłości miały tu miejsce wydarzenia
  ważne dla historii naszego kraju, m.in. dwie bitwy morskie floty gdańskiej
  z okrętami krzyżackimi, przymusowe lądowanie króla Zygmunta III
Wazy oraz początek "potopu szwedzkiego".

Swą szczególną sławę miejsce to zawdzięcza latarni morskiej imienia Stefana Żeromskiego, którą zbudowano w XVII w. Jej blaski świetlne następują co 3 sekundy i widoczne są z odległości 23,4 mil morskich. Światełko to do dnia dzisiejszego ostrzega marynarzy o kryjących się w głębinach niebezpiecznych skałach, przybrzeżnych mieliznach, jak również uratowało życie niejednemu rozbitkowi.

W budynku latarni znajduje się Muzeum Latarnictwa Morskiego utworzone w latach 60-tych jako filia Centralnego Muzeum Morskiego. Można tam zobaczyć ekspozycję prezentującą ewolucję latarni morskich od czasów starożytnych do dzisiaj, modele kilku polskich latarni i ich rozmieszczenie oraz wśród innych eksponatów obrotowy stół z soczewką Fresnela, który był źródłem światła w latarni Stilo. Jest to jedyna tego typu placówka w Polsce. Jak głosi legenda w jednym z pokoików latarni mieszkał Stefan Żeromski, pisząc powieść "Wiatr od morza". Prawdą jest, iż pisarz odwiedził Rozewie w okresie pisania tego dzieła. Będąc w latarni warto obejrzeć Izbę Pamięci poświęconą poecie.