Nadszedł czas aby ukazać blogowemu światu kolejną czarno-białą pięknote , nazwaną przeze mnie "Chłopcem z placu broni". Nie mam pojecia skąd Mikis bierze takie pocztówki, ale co druga to lepsza.

Świetny jest ten chłopczyk z lekko zezowatymi oczkami, zafascynowany elementem rzeczowym skrupulatnie ujmującym go w rękach. Przypomina mi to, moją dziecięcą zabawe z braćmi , tyle ża zamiast broni słuzyły nam nasze własne ręce - " Pif paf - nie zyjesz !" Nawet nie pamietam jakie obowiazywały reguły ;)

A żeby było ciekawiej do tego snił mi się dzisiaj mój brat - został wyslany na wojne na terytorium o najwiekszej sile ognia, wojna ów trwała dwa dni, ale poległo mnóstwo ofiar, oczekiwałam razem z rodzina i bratowa wiesci od niego , czy zyje, balismy się najgorszego. W rezultacie, Kamil był jedynym żołnierzem , który przezył i został ogloszony bohaterem narodowym...

Taki miałam sen, generalnie przestraszyło mnie to i jako,że jestem dosc troskliwą i martwiaca sie o bliskich osobą niezłącznie musiałam się dowiedzieć , czy u niego wszystko w porzadku ;)