Płeć piękna niejednokrotnie bywa natchnieniem artystów. Kobieca uroda inspiruje, choć nie zawsze mieści się w ogólnie przyjętych kanonach piękna.

Od najdawniejszych czasów piekno kobiece stanowiło natchnienie ukazywane przez malarzy, 

poetów i artystów.
Już w starożytności widziano kobietę jako przejaw piekna, który warto uwiecznić. 

Kobiety przedstawiane jako muzy, boginie w średniowieczu były natchnieniem, ale i westchnieniem mężczyzn, którzy zabiegali o ich względy.

Chyba najcześciej postac kobiety była ukazywana i uwielbiana przez artystów i twórców Starożytnej Grecji. Szczególnie ubóstwiane były jako muzy w Mitologii Greckiej, gdzie wychwalano ich piekno i umiejętności. 

Jak mawiał Pascal Laine, nawet najpiękniejsze kobiety pragną, by upewniano je w tym, że są piękne. A jak artysta może upewnić w tym kobietę? Uczynić ją swoją muzą, natchnieniem, poświęcić jej swój utwór, napisać dla niej książkę, namalować ją.

"Kobieto, królowo, szatanie, aniele,
Motylu, głazie, kwiecie,
Duchu z niebios w ludzkim ciele,
Nie ze świata, a na świecie." 

Ignacy Kraszewski